اثر زمان کاربرد بر کارایی دز علف کش در کنترل علف های هرز ذرت (Zea mays)

به منظور ارزیابی کارایی مقادیر مختلف مخلوط علف­کش نیکوسولفورون و بروموکسینیل+ام­سی­پی­ای در زمان­های مختلف کاربرد در کنترل علف­های­هرز ذرت (Zea mays) در سال 1396 در منطقه کرج، آزمایشی به‌صورت کرت­های خرد شده (اسپلیت پلات) با سه تکرار انجام شد. کرت­های اصلی شامل چهار زمان­ کاربرد (مراحل رشدی مختلف ذرت: دو تا سه، سه تا چهار، چهار تا شش و شش تا هشت برگی) و کرت­های فرعی شامل دزهای 0، 25، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه شده مخلوط علف­کش بودند. ارتباط بین دز علف­کش­ و وزن خشک علف­های­هرز در زمان­های مختلف کاربرد، با استفاده از مدل دز-پاسخ توصیف شد. برآورد پارامترها نشان داد که پارامتر ED50 (دز علف­کش مورد نیاز برای کاهش 50 درصد وزن خشک علف­های­هرز)، تحت تأثیر زمان کاربرد مخلوط علف­کش قرار گرفت و با به تأخیر انداختن آن، میزان آن از شش به 54 درصد دز توصیه شده افزایش یافت. به‌ طورکلی، برآوردهای به دست آمده از برازش مدل دز-پاسخ به گونه­های علف­هرز غالب مزرعه نشان داد که علف­هرز سلمه­تره در مقایسه با دو گونه تاج­ریزی و تاج­خروس خوابیده، نسبت به مخلوط علف­کش نیکوسولفورون و بروموکسینیل+ ام­سی­پی­ای حساس­تر بود. برای بررسی ارتباط بین عملکرد و یا وزن خشک ذرت با دز علف­کش­ها در زمان­های مختلف کاربرد، از مدل خطی استفاده شد. نرخ افزایش عملکرد و وزن خشک کل ذرت، به ازای هر درصد افزایش در میزان علف‌کش­های مصرفی (پارامتر b1)، با تاخیر در کاربرد آن­ها، کاهش یافت. به عنوان مثال در مورد عملکرد علوفه ذرت، از 45/0 در زمان کاربرد دو تا سه برگی ذرت، به 15/0 در زمان شش تا هشت برگی رسید. در مجموع، با به تاخیر انداختن زمان کاربرد مخلوط علف­کش­ تا مرحله شش تا هشت برگی ذرت، کارایی آن­ها در کنترل علف­های­هرز کاهش یافت و برای رسیدن به عملکرد مطلوب، به مقادیر بیشتری از علف­کش نیاز بود.